آیه مورد بحث: 146 بقره
أَلَّذینَ آتَیْناهُمُ الْکِتابَ یَعْرِفُونَهُ کَما یَعْرِفُونَ أَبْناءَهُمْ وَ إِنَّ فَریقاً مِنْهُمْ لَیَکْتُمُونَ الْحَقَّ وَ هُمْ یَعْلَمُونَ
کسانى که کتاب آسمانى به آنان داده ایم، او [=پیامبر] را همچون فرزندان خود مى شناسند; ولى جمعى از آنان،حق را در حالى که از آن آگاهند کتمان مى کنند.
تفسیر: (تفسیر نمونه آیت الله مکارم شیرازی)
…آیه مورد بحث، مى گوید: «علماى اهل کتاب، پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) را به خوبى همچون فرزندان خود مى شناسند» (الَّذینَ آتَیْناهُمُ الْکِتابَ یَعْرِفُونَهُ کَما یَعْرِفُونَ أَبْناءَهُمْ).
نام، نشان و مشخصات او را در کتب مذهبى خود خوانده اند.
«ولى گروهى از آنان سعى دارند آگاهانه حق را کتمان کنند» (وَ إِنَّ فَریقاً مِنْهُمْ لَیَکْتُمُونَ الْحَقَّ وَ هُمْ یَعْلَمُونَ).
هر چند گروهى از آنها با مشاهده این نشانه هاى روشن، اسلام را پذیرا گشتند، چنان که، از «عبداللّه بن سلام» که از علماى یهود بود و سپس اسلام را پذیرفت نقل شده، مى گفت: «من پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) را بهتر از فرزندم مى شناسم»! (أَنَا أَعْلَمُ بِهِ مِنِّى بِابْنِى).(1)
این آیه، پرده از حقیقت جالبى بر مى دارد و آن این که بیان صفات جسمى، روحى و ویژگى هاى پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) در کتب پیشین به قدرى زنده و روشن بوده است که ترسیم کاملى از او در اذهان کسانى که با آن کتب، سر و کار داشته اند مى نمود.
آیا کسى مى تواند احتمال دهد در آن کتب هیچ نامى از پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) و نشانى از وى نبوده ولى پیغمبر اسلام با این صراحت در مقابل چشم آنها بگوید تمام صفات من در کتب شما موجود است؟
آیا اگر چنین بود همه دانشمندان اهل کتاب به مبارزه شدید و صریح بر ضد او بر نمى خاستند؟
و به او نمى گفتند: این تو و این کتاب هاى ما، در کجاى آن نام و صفات تو ثبت است؟
و آیا ممکن بود حتى یک نفر از علماى آنان در برابر پیامبر اسلام تسلیم شود؟!
پس این گونه آیات، خود دلیل بر صدق و حقانیت خودش مى باشد.
1) «المنار»، جلد 2 و تفسیر «کبیر فخر رازى»، ذیل آیه مورد بحث ـ «بحار الانوار»، جلد 9، صفحه 85 (با اندکى تفاوت) و جلد 15، صفحه 180 (با اندکى تفاوت) ـ تفسیر «قمى»، جلد 1، صفحه 196، با اندکى تفاوت (مؤسسه دار الکتاب).